De zoveelmiljardste vader

Plots overviel het me. Een kind, hoe had ik ooit zo stom kunnen zijn? Ik kan toch geen klein mensje helpen een groot mens te worden in een wereld waar ik zelf ook geen snars van begrijp? Ze zal naar me willen luisteren om houvast te vinden terwijl ik er juist achter begin te komen dat zekerheden niets meer zijn dan door jezelf of de maatschappij gecreëerde illusies met als enige doel

Translatio, imitatio, aemulatio

Het geloof is stom. Dat is gewoon zo. Het was dus niet vanwege de inhoud dat ik pisnijdig werd toen ik een paar maanden geleden een column van Youp las in de NRC. ‘Ga op je matje, kniel in je kerkbank, vast tot je neervalt, zing je hees, loop in de idiootste gewaden, maar zeg niet dat ik dat ook moet doen’, schreef hij. Neerbuigendheid richting het geloof is goed.