Terwijl ik luisterde naar een presentatie over de
mechanismes die leidden tot de holocaust, twijfelde ik of ik na afloop iets
moest zeggen over de actualiteit. In de zaal (klaslokaal) zaten ouders en
leerlingen die zenuwachtig waren omdat ze nog moesten presenteren en opgeluchte
leerlingen omdat ze al geweest waren.
Moest ik dit laten gaan en de geschiedenis de geschiedenis
laten? Of moest ik, enigszins gewaagd, want politiek geladen, opmerken dat nu,
hoewel er in West-Europa geen oorlog woedt, dezelfde mechanismes aan het werk
zijn?
Het werd het laatste. Om een eventuele discussie bij
voorbaat te temperen verschool ik me achter Arnon Grunberg en stelde dat de
reactie op Geert Wilders’ uitspraak anders zou zijn als hij geen ‘Marokkanen’
maar ‘Joden’ had gezegd. Ik vertelde niet, uit zelfbescherming, dat ik denk dat de lessen van toen
uitgewerkt zijn en dat de jaren-30-Duitsers nu in de hele Westerse wereld
wonen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten