Mislukte integratie

 Deze column verscheen in de Groenlose Gids van 20 november

We kunnen ons niet langer de luxe permitteren weg te kijken. Het wordt tijd zaken te benoemen. We gaan gebukt onder een enorm integratieprobleem. Het probleem ettert al decennia en heeft inmiddels maatschappij-ontwrichtende proporties aangenomen.  We weten allemaal dat één groep zwaar oververtegenwoordigd is in alle criminaliteitscijfers en andere ellende die ons ten deel valt. Ook bij de rellen van de afgelopen weken hoefde je alleen maar je ogen open te doen om te zien wie (wederom) vooraan stonden om de broze saamhorigheid in de maatschappij verder te saboteren.

Inderdaad: het waren allemaal mannen. Het wordt tijd dat we daar eerlijk over durven zijn. Zo goed als alle kwaad geschiedt door mannen. Zij vechten, vernielen en stelen. Het zijn mannen die moorden, verkrachten en genocide plegen. Mannen zijn (politieke) hooligans. Mannen kiezen mannen op belangrijke plekken om vrouwen buitenspel te houden. Mannen zijn, tja, mannen. Een genetisch steekje los.

Je hebt natuurlijk altijd van die theedrinkers die de nuance zoeken, die ‘cijfers’ en ‘statistieken’ paraat hebben. Zij wijzen er in al hun dedain op dat de feiten laten zien dat het lang niet alle mannen betreft. Vandalisme, geweldpleging en criminaliteit wordt, zeggen ze, inderdaad vaker gepleegd door mannen. Maar wel voornamelijk door jonge, arme mannen uit achterstandswijken. Mannen met een beperkt toekomstperspectief. En zelfs onder hen betreft het maar een zeer beperkte groep. Soms drijven ze de nuance helemaal door. Ze corrigeren de statistieken dan op deze sociaaleconomische status, en laten zien dat mannen met een immigratieachtergrond minder gewelddadig en crimineel zijn dan autochtone mannen. Maar veruit de meeste mannen in ons land, zeggen deze wijsneuzen, zijn dus juist uitstekend geïntegreerd.

Maar wat zeggen die feiten als het gevoel in de samenleving totaal anders is. Het waren mannen, zo simpel is het. Misschien dat het gevoel een onderbuikgevoel is. Maar ja, onderbuikgevoelens zijn ook gevoelens.  Het is dus nu tijd voor harde, maar eerlijke maatregelen. Het kan heel simpel. Alle mannen hebben in principe twee genders. Iedereen kan immers ook prima genderneutraal door het leven. Als je als man een misstap begaat, zal dus je mannelijkheid afgepakt worden. Snel en doeltreffend. Alle problemen zullen als sneeuw voor de zon verdwijnen.

Dit klinkt hard. Zeker. Ik ben als man de eerste om dat toe te geven. Maar als je gewoon keihard je best doet, van onberispelijk gedrag bent, en dag in dag uit laat zien dat je tot het uiterste wil gaan en net dat stapje extra wil zetten om je steentje bij te dragen, heb je natuurlijk niets te vrezen. Je blijft dan gewoon zeker van je zaakje.

Als we op deze manier het kwaad bij de wortel durven aanpakken gloort een prachtige toekomst voor ons land. En dus ook voor Groenlo. Alhoewel, in Groenlo is het al prachtig. Het carnavalsseizoen is immers begonnen. De prins en adjudant zijn bekend. Twee mannen weliswaar, gekozen door mannen. Maar allen van onberispelijk gedrag. Geen angst dus. Sommige dingen kun je gewoon niet aan vrouwen overlaten.