Moraal

Column Groenlose Gids en Elna van 29-01-2025 

En dan wordt het september en tijd voor de oogst. Doe Maar vertelde ons dat de tijd rijp was. Uit betrouwbare bron wisten we waar de wietteler met de gemakkelijk bereikbare achtertuin woonde. Een fervent blower was ik allerminst maar sensatiezucht maakte dat ik, samen met twee vrienden, in de late avond van een vroege septemberdag ruim 35 jaar geleden over afgelegen wegen richting het drugshof van Eden fietste. Mijn vrienden zouden snel een paar planten trekken die ik in de meegenomen vuilniszak zou proppen. Het was donker maar nog vroeg genoeg om tijdig terug te zijn in onze stamkroeg om daar de buit en het avontuur te delen met onze vrienden. We vonden wat we deden goed noch fout. We deden wat Jantje had moeten doen als hij niet zo’n gehoorzame lafaard was geweest. Aan een boom, zo vol geladen, mist men vijf, zes pruimen niet. De zware geur van een weelderige wiettuin in september zal ik nooit vergeten.

Winterdepressie

Deze column verscheen op 15 januari 2015 in de Groenlose Gids en Elna

‘Schrijf maar over mij!’ De leerlinge wist het wel. Mijn eerste column op een nieuwe plek, voor een publiek uit de hele gemeente moest over haar en haar winterdepressie gaan. De zonloosheid van het bestaan had haar te pakken gekregen, iedereen mocht het weten en ik snapte haar wel.

Paarse Vrijdag

Deze column verscheen op 18 december 2024 in de Groenlose Gids

Een leerlinge van de gender & sexuality alliance (GSA) lakt mijn nagels paars. Ook krijg ik een armbandje in de kleuren van de regenboog. Bijna Kerstmis, dus Paarse Vrijdag. Een dag waarop we laten zien dat iedereen zichzelf mag zijn en dat de school een veilige plek moet zijn. Een vanzelfsprekendheid, zou je zeggen. Toch niet helemaal. In Lichtenvoorde is de dag geschrapt. In Groenlo is een regenboogvlag van de muur getrokken. Ook krijgen de organiserende leerlingen pesterijen naar hun hoofd geslingerd. En er is het gemopper van mensen die het allemaal maar overdreven vinden. Gelukkig laten de leerlingen van de GSA zich niet uit het veld slaan. Dapper lopen ze door de school, delen de goodies uit en voeren mooie gesprekken.

Mislukte integratie

 Deze column verscheen in de Groenlose Gids van 20 november

We kunnen ons niet langer de luxe permitteren weg te kijken. Het wordt tijd zaken te benoemen. We gaan gebukt onder een enorm integratieprobleem. Het probleem ettert al decennia en heeft inmiddels maatschappij-ontwrichtende proporties aangenomen.  We weten allemaal dat één groep zwaar oververtegenwoordigd is in alle criminaliteitscijfers en andere ellende die ons ten deel valt. Ook bij de rellen van de afgelopen weken hoefde je alleen maar je ogen open te doen om te zien wie (wederom) vooraan stonden om de broze saamhorigheid in de maatschappij verder te saboteren.

Toneelstuk

 Deze column verscheen op 23 november in de Groenlose Gids. Context: Eens in de twee jaar vindt er een groot reenactment-evenement plaats rondom de Slag om Grol.

Groenlo is weer Grolle. 2024 is 1627. Het leukste toneelstuk van Nederland begint. De molen staat en de kampementen zijn opgetrokken.1500 acteurs van over de hele wereld en minstens zoveel lokale figuranten zullen Groenlo bijna 400 jaar terugsturen in de tijd. Het verhaal is bekend. Frederik Hendrik verdreef de Spaanse overheerser uit ons vestingstadje waarmee hij het einde van de oorlog bespoedigde en zo hielp aan de totstandkoming van een vorm van godsdienstvrijheid. Ook bekend: de Grollenaren van 1627 stonden niet echt te juichen toen het staatse leger als overwinnaar de stad binnentrok. Voor de katholieke Grollenaren was het leven goed geweest onder de Spaanse overheersers. Gelukkig zijn de Grollenaren door de eeuwen heen wijzer geworden en juichen we nu wel voor de stedendwinger.

La vita è mobile

Groenlose Gids, 25-09-2024

De geliefde van zijn dochter was van het vrouwonvriendelijkste soort. En met de kennis van nu had de vader kunnen weten dat je foute mannen niet kúnt vermoorden. Toch probeerde hij het. Hij kon zijn dochter niet loslaten en wilde haar ten koste van alles het onheil besparen dat de onverbeterlijke pussygrabber met de gladde tong ongetwijfeld over haar zou uitstorten. Dat zijn eigen dochter uiteindelijk zelf het loodje moest leggen was cru maar logisch. Ze was gedoemd het ultieme offer te brengen. Ze stierf uit liefde voor haar minnaar, die haar bedroog en uit liefde voor haar vader, die haar gevangen hield.

Nieuwe tijd

Deze column verscheen in de Groenlose Gids van 28 augustus 2024.

Zoals ieder jaar verwerd bij de eerste binnenkomst in het schoolgebouw de lange vakantie direct tot minuscuul scheurtje in de tijd. Alsof we nooit waren weggeweest. Bij wijze van een ontspannen begin had de schoolleiding bedacht dat het leuk was mij en mijn collega’s een escape room te laten doen. Onder tijdsdruk vage raadsels oplossen voelde een beetje als een economieproefwerk toen ik zelf nog aan de jeugdige kant van het klaslokaal zat. Toch lukte het ons de juiste oplossing te vinden. De prijs: een geopende kluis. Het zou een echte verrassing zijn geweest als we daarin geen snoep maar een symbolische smartphone aantroffen. Helaas. Ook dit jaar geen ‘Thuis of in je kluis’, de enige echte oplossing voor de grootste verslaving van jong en oud. Tijdens de pauzes in de aula en personeelskamer zullen velen dus weer high en uitdrukkingsloos naar hun schermpjes turen en zullen docenten tijdens lessen uiteindelijk het verzet staken tegen de continue pogingen toch stiekem een shot Insta, Snapchat of WhatsApp te nemen.  

Olympische verhalen

Deze column verscheen in de Groenlose Gids van 31 juli 2024.

Vakantie. Eindelijk. Hoewel ik afgelopen jaar niet veel uren voor de klas stond, heb ik toch hard gewerkt. Op een lange, hobbelige weg en een yogamatje heb ik een vervelend verhaal tot een prima tussenstop gebracht. Op sommige vlakken had ik misschien op meer gehoopt maar al met al sta ik er redelijk goed voor. Na de zomer ga ik weer volledig werken. Ik heb vakantie verdiend.

Je weet maar nooit

 Onderstaande column verscheen in de Groenlose Gids van 3 juli 2024                                                     

In mijn voetbalpoule heb ik Nederland glansrijk laten winnen van Roemenië. Een sterk staaltje optimisme waarvan ik tijdens het schrijven van dit stukje geen idee heb in hoeverre het overeenkomt met de inmiddels voldongen werkelijkheid van afgelopen dinsdag.

Monsters

 Groenlose Gids, 5 juni 2024

We waren in Israël, een vriendin en ik. Vrijwilligers op een kibboets. Een tussenjaar avant la lettre. Een jaar naar het buitenland, heette dat toen. Er vloog een Boeing van El Al in de Bijlmer. De Israëli op de kibboets verontschuldigden zich tegen ons -Nederlanders- en of wij mensen kenden die omgekomen waren. (Nee, natuurlijk niet.) We hadden ons vwo-diploma op zak, het verleden was dood en de toekomst nog niet geboren. In deze tussentijd hadden we ons van onze wortels losgerukt. We gingen onszelf leren kennen, los van alles wat ons bekend was.