maandag 30 november 2015

De kontnökpolonaise

‘Ik ken u niet.’
‘Dat snap ik. We treffen elkaar voor het eerst.’
‘Nee, ik bedoel, wie bent u? Uw gezicht komt me niet bekend voor. Waar zou ik u van kunnen kennen?’
‘Nergens van.’
‘Maar wat doet u dan hier?’
‘Nou, u bent agent toch? Ik dacht, ik stuur u enkele van mijn columns. Ik heb zelf al geprobeerd contact te leggen met verschillende media, maar die reageren eigenlijk nooit. U bent bekend in medialand. Als u ze nou goed vindt, of op z’n minst de moeite waard, dacht ik dat u mij misschien ergens binnen zou kunnen loodsen. Tegen betaling natuurlijk. Dat is immers uw werk. Wat vond u er eigenlijk van, als ik zo vrij mag zijn?’

donderdag 19 november 2015

Zelfmedelijden

Een van mijn mentorleerlingen is overgestapt van 4 vwo naar 4 havo. ‘Afstromen’ heet dat met een woord dat in al zijn eenduidigheid symbool staat voor verwachtingspatronen en druk waar leerlingen onder gebukt gaan. Het hardwerkende, vriendelijke meisje, drie perfecte ingrediënten voor verkeerde niveaubeslissingen, is ontzettend opgelucht.

donderdag 5 november 2015

Spek

Vannacht droomde ik dat ik bij mijn opa en oma, naast het spoor, op bezoek was geweest. Samen met mijn neef, met wie ik daar was, liep ik na het bezoek naar de parkeergarage achter het station. Mijn neef liep een andere kant op en daarmee was zijn rol uitgespeeld.