Het is niet zo dat twintigtwintig ons in geheimtaal toespreekt. We zijn verhit gepolariseerd terwijl de wereld, vaak letterlijk, in brand staat. 'Verander nu of ik doe het voor je', schreeuwt het ons toe terwijl het ons maanden van afstand gaf om dat onder ogen te zien.
Toch lukt het me niet een nieuwe versie van mezelf te vinden, hooguit een afgeknepen versie. Net als altijd blijven steeds meer boeken niet gelezen. Nog steeds eet ik vlees, alleen wat minder, stel ik mijn vliegreis uit, niet af en ik eet met vrienden op een anderhalvemeterterrasje dat als een ingroeiende teennagel steeds verder de openbare ruimte claimt.
