zondag 21 februari 2016

Staat van verwarring

Of ik Prednison slik, wilde de arts weten. Ik had enkele uren eerder mijn auto om een boom gekruld. Alleen de bestuurdersplek was nog te herkennen, achteraf de enige plek in de auto waar overleven mogelijk was.
Prednison dus.
‘Nee. Waarom?’
‘Uw botstructuur lijkt daarop te duiden.’
‘Wat betekent dat? En wat moet ik daarmee?’
‘Op zichzelf niets en dat moet u zelf weten. Ik heb het geconstateerd en protocol schrijft voor dat ik het meld. Dat heb ik bij dezen gedaan.’
Verward liet hij me achter. Ik had niets overgehouden aan de crash. Dat was in ieder geval mijn geluk bij het ongeluk.

Dat mevrouw Goudriaan nog autoreed, mag een klein wonder heten. Zo kon ze in ieder geval haar geliefde schaatswedstrijden in Thialf blijven bezoeken, samen met haar man die haar niet wenste te bezoeken als ze in een verzorgingshuis zou komen. Haar diagnose: semantische dementie. Haar wens: de dood. ‘Huppakee’, zoals de arts van de Levenseindekliniek de drang naar het laatste prikje verwoordde en zoals mevrouw Goudriaan dat overnam. Vlak voor haar laatste adem, haar laatste woorden: ‘Het is verschrikkelijk.’
#ophef
Wetenschappers en columnisten  buitelden over elkaar om deze woorden als famous last words die haar echte gevoel weerspiegelden te misbruiken om indrukwekkende stukjes te schrijven die van meneer Goudriaan en de arts moordenaars maakten. (Dit werd in ieder geval gedaan door Elma Drayer, Aleid Truyens en Victor Lamme maar het zou me niet verwonderen als ook buiten mijn gezichtsveld deze lijkenpikkerij gaande was.)

Vast niet haar laatste maar ook Sylvia Witteman heeft beroemde woorden aan haar oeuvre toegevoegd. Zij gaf feminisme een nieuwe definitie. Dat was nodig want sommige vrouwen zijn aan een hernieuwde gelijkheidsstrijd begonnen. ‘Feminisme is schijt hebben aan wat mannen vinden', schreef Witteman. Volgens Arnon Grunberg ironie, volgens de (neo-)feministen zelf precies de definitie waar ze naar op zoek waren. Voor mannen geldt dan: ‘Schijt hebben aan wat vrouwen vinden.' Als feministen gelijk hebben en het is waar wat Witteman schrijft, zijn seksisme en feminisme dus hetzelfde. Verontrustend en geruststellend tegelijk.

De mens heeft de neiging samenhang te zoeken en te vinden in onsamenhangende zaken. Ik weet niet of deze neiging slijt met de jaren of dat men zoekt tussen steeds onsamenhangender zaken. Mijn toenmalig zwangere vrouw (toenmalig zonder ‘e’ en niet gevolgd door een komma) zat niet bij mij in de auto ten tijde van het ongeluk. Daarom probeert mijn dochter van acht maanden nu te kruipen. Een frustrerende aangelegenheid. Het opdrukken lukt en de knieĆ«n onder het lichaam trekken ook. Maar om dit tegelijk te doen, is te veel gevraagd. Nog. Een kwestie van tijd, dan komt ze wel vooruit.

1 opmerking:

  1. The loose “use of irony and ironically, to mean an incongruous turn of events, is trite. ... And where irony does exist, sophisticated writing counts on the reader to recognize it.” Alanis Morissette's song “Ironic” is equally useful. If it rains on your wedding day, that's a coincidence, not an irony.

    BeantwoordenVerwijderen