Onderstaande column verscheen in de Groenlose Gids van 31 augustus.
‘Waar komt u oorspronkelijk vandaan?’. Dat was me nog nooit gevraagd. In de eerste les van het jaar mogen ze natuurlijk alles vragen maar deze had ik niet zien aankomen. Ik vroeg me een paar tellen af of ik er anders uitzie. Had de Spaanse zon van mij een Sinto of Rom gemaakt? Dat leek me toch sterk. En dat was het ook. De namen van mijn kinderen deden, tja, on-Nederlands aan, zo meldde de vragensteller. Buitenlands dus.
‘Gewoon uit Nederland.’
Twentse roots heb ik. Ooit stond ergens in de driehoek Almelóó,
Albergen, Hengelóó, de boerderij Gerrevelde. Daar komt de naam vandaan, althans
volgens de overlevering. Qua omzwervingen viel het in mijn familie dus erg mee.
Oké, dan moest ik, gezien die namen, wel gelovig zijn. Ook
al niet dus. Ik haastte me natuurlijk wel te zeggen dat ik niets tegen het
geloof heb. Sterker nog: sinds God uit Nederland verdween is gebleken dat de
mens zingeving mist en zijn heil is gaan zoeken in de vreemdste pseudoreligies,
waarvan cryptogeld en complotten in het oog springende voorbeelden zijn,
natuurlijk allemaal met hun eigen volgelingen en zelfverklaarde verlossers. Over
dat laatste hield ik wijselijk mijn mond. Dat leek me verstandig sinds ik uit
eigen ervaring weet dat het verschil tussen volgelingen, fanaten en extremisten
verrekte klein geworden is.
Uiteindelijk is er altijd iemand die naar je schoenmaat
vraagt. Hét teken om met de les te beginnen. (maat 43, ik ben en blijf in alles
een gemiddelde man. Erg bevoorrecht dus). Ik vertelde wat ze dit jaar te
wachten stond. Grammatica en spelling natuurlijk. Ik stelde ook gerust.
Algemene ontwikkeling is belangrijk maar het is zinloos jonge mensen eindeloos
te treiteren met, vrij naar Hans Teeuwen, het foutief beknopte onwelvoeglijk
voornaamzetsel. Belangrijker is het lezen van boeken. Ik probeerde ze uit te
leggen hoe lezen bevrijdend werkt. Hoe verhalen inzicht geven.
Fictie is de toegangspoort tot interesse in jezelf, de ander
en de wereld om je heen. En interesse is de voorwaarde om je omgeving ten goede
te beïnvloeden. En dat is ook mijn taak. Jonge mensen aanzetten om zichzelf en de
wereld te begrijpen en te verbeteren. Niet door te vertellen hoe het allemaal
zit - ik heb immers ook geen idee - maar om ze erover te laten nadenken en
praten. Boeken lezen is daar een prima middel voor.
Presentator Danny Ghosen stoorde in zijn tv-programma Danny’s
wereld een ‘bezorgde burger’ in Ter Apel in zijn relavond met vrienden en
nodigde hem uit met de vluchtelingen te komen praten. Daar had hij geen trek in
en bovendien ‘sprak hij geen buitenlands’. Inmiddels was er al vuurwerk gegooid
naar de ontheemde mensen die ontmenselijkt waren en in de stront zaten. En ook was
er 80 kilometer zuidelijker al door volwassenen en kinderen met intimiderend vlaggenvertoon
door de straten gemarcheerd. 2022. De beelden niet ingekleurd.
Onderwijs is simpelweg niet waardenvrij. We hebben een taak.
We worden toch op zijn minst geacht artikel 1 van onze grondwet uit te dragen. Ik
kan me natuurlijk zorgen maken over de staat van de wereld, het land en de
mensen. Ik kan gedesillusioneerd raken. Ik kan de toekomst voor mijn kinderen somber
inzien. Maar dat doe ik dan maar in mijn eigen tijd.
Ik ben leraar. Er is werk te doen. Het jaar kan beginnen. We
gaan lezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten