Doortrekken en weg ermee

 Deze column verscheen op 15 maart, de dag van de provinciale statenverkiezingen, in de Groenlose Gids.

‘DeeVeeDee, op de plee, doortrekken en weg ermee’. Bijna veertig jaar geleden, tijdens het jaarlijkse schoolvoetbaltoernooi probeerden onze klasgenootjes van de Willibrordusschool uit volle borst de spelertjes van de Deken van Damschool uit het veld te slaan. Voetbal is oorlog. De woorden van Rinus Michels weerklonken in onze jeugdige pogingen de tegenstander te intimideren. En niet zonder succes. We wonnen het toernooi.

Geestverruimende middelen

 Deze column verscheen in de Groenlose Gids van 18 februari

Ik kwam ermee weg. Ook deze keer had ik het tripje naar Amsterdam vanwege andere verplichtingen waarschijnlijk niet kunnen maken. De griep die een ander lid van mijn boekenclubje noopte tot afzeggen, kwam niet ongelegen. De bijeenkomst moest verplaatst worden en misschien kan ik dan voor het eerst daadwerkelijk aanwezig zijn. De leden van de club zijn dierbare vrienden van de middelbare school, maar nu wonen ze allemaal in Amsterdam. Voor hen is samenkomen om een avondje over een boek te kletsen onder het genot van een paar drankjes dus iets gemakkelijker. Dat ik aan de andere kant van Nederland woon, mag eigenlijk geen excuus zijn. Toch komt het er steeds niet van.

Zweepslag

 Deze column verscheen in de Groenlose Gids van 18 januari.

Verontwaardigd keek ik om nadat ik een harde trap op mijn kuit voelde. Of dacht te voelen. Onze eerste wedstrijd in het 7-tegen-7-toernooi was toch al verloren dus ik mocht een minuutje voor tijd invallen. Ik holde wat achter de tegenstander aan en had de bal nog niet geraakt toen ik ter aarde zeeg. Niemand in de buurt. Dat was niet goed.