Groenlose Gids, december '23
Het zijn de donkere dagen voor Kerstmis. Lichtpuntjes zie ik nauwelijks. Nog geen maand geleden hebben we een uitgesproken antidemocraat op het schild gehesen. Een flinke groep rodepotloodhooligans die al jaren van hype naar hype springt, heeft voor de zoveelste keer voor een politieke aardverschuiving gezorgd. Omdat deze groep de waan van de dag bepaalt, wordt ze uiterst serieus genomen. Het zijn de ‘bezorgde burgers’ die zich ‘verweesd’ voelen. De realiteit is dat ze kicken op de ophef en de rest te lamlendig is om zich er druk over te maken.
De gevierde man was deze keer dus de nestor van de Tweede
Kamer. De man die al bijna twintig jaar bewijst geen interesse te hebben in
echte problemen, geen respect te hebben voor minderheden en voor de fundamenten
van een democratische samenleving: de rechterlijke macht, het parlement, de
journalistiek en het onderwijs. Bovendien is zijn tweede man benoemd tot
voorzitter van wat hij het nepparlement noemde. Inderdaad, door de leden van dat
parlement zelf. Je hoeft geen Alanis Morisette te heten om daar de ironie van
in te zien.
Ook de onmogelijke motie over de spreidingswet waarmee de
leidster van de voormalig machtspartij kwam, stemt niet vrolijk. Je zou kunnen
denken dat de man die met een leeg programma twintig zetels won in woede zou
ontsteken over dit bestuurlijke gedrocht. Zuiverheid van bestuur was immers
zijn claim to fame. Niets was minder waar. Hij ondertekende de motie gewoon. De
bestuurlijke moraalridder bleek een ordinaire opportunist. Aangezien het
simplistische waanidee van immigratiebeperking als oplossing voor al onze
problemen de kern zal moeten vormen van een nieuw regeerakkoord, en de echte
onderkant van de samenleving dus weer het nakijken gaat hebben, moet de ellende
in Ter Apel natuurlijk wel een tijdje goed zichtbaar blijven.
Voorbij de navelstaarderij van ons kikkerlandje is het al niet
veel beter. Genocide in Gaza, afbrokkelende steun voor Oekraïne ten faveure van
een dictator, tevens goede vriend van onze aanstaande premier. Aan de andere
kant van de oceaan werkt een seniele clown met succes aan zijn gepauzeerde herverkiezing.
Vanaf dag één zal dan project 2025 in werking treden; een goed voorbereid plan van
de Republikeinen om het gidsland van weleer terug te voeren naar het verleden
en een autocratische christofascistische staat te creëren met alle gevolgen van
dien voor de rest van wat nu nog het vrije westen is.
Genoeg om over te somberen deze kerst. De maatschappelijke
oververhitting die de ondergang van de vrije mens in werking heeft gezet gaat
sneller dan de natuurlijke oververhitting die het einde van de mensheid
inluidt. Het leven gaat over lijden maar dit lijden overleven we niet. Pathetisch
en overtrokken? Misschien. Ik hoop het. Maar laten we er toch maar een extra
fijn en liefdevol kerstfeest van maken. Kijk jezelf aan in de spiegel en vraag
je af of dit is wie je wil zijn. En doe dan wat goeds voor een ander. Want de
heilige boeken van de joden en moslims zeggen het: wie één mens redt, redt de
hele mensheid. Als we dat doen, zijn er misschien toch nog lichtpuntjes. Met
dank aan het jodendom en de islam. Valt alles dus toch nog mee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten